Παράξενες Μέρες στην ΕΛΛΑΔΑ

Φθινόπωρο 2014
 παράξενες μέρες στην Ελλάδα - 07 & -08

ΓΙΩΤΑ ΑΛΕΞΗ

Βγες απ’ το κάδρο

Η Γιώτα Αλέξη έχει τόσο μεγάλο θράσος ώστε να αφήνει πίσω λογοτεχνικές θεωρίες και οδηγίες, σκίζει όλα τα σαβουάρ βιβρ του καθωσπρέπει συγγραφέα και ξεχνάει ότι υπήρχε πριν. Να βγάζει τη γλώσσα σε όλες τις παραδοσιακές μεθόδους για το πώς ξεκινάει, τι  πρέπει να γράφει και πώς να  κάνει δημόσιες σχέσεις ένας συγγραφέας. Απλώς γράφει. Το ίδιο εύκολα όπως ζει.

Έτσι φτιάχνει ένα βιβλίο με κομμάτια από παράξενες μέρες. Αυτές που ζει τώρα, αυτές που ζούμε τώρα. Γι’ αυτό και εμείς επιλέγουμε τώρα να εκδώσουμε το βιβλίο της. Δεν είναι τυχαίο ότι η Γιώτα Αλέξη λατρεύει τον ενεστώτα, γράφει τώρα, ξεχνάει όσο μπορεί πιο γρήγορα το πριν, δεν ασχολείται με το μετά.

Η Γιώτα Αλέξη είναι μόλις είκοσι δύο. Και το βιβλίο της βγαίνει τώρα,  αμέσως μόλις το έγραψε, φυσικά από τις παράξενες μέρες..

Η Γιώτα Αλέξη είναι φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Υπάρχουν μέρες που ασχολείται με τη συγγραφή διηγημάτων. Τις υπόλοιπες, κοιμάται κανονικά.  Από τα παράξενα αφηγήματά  της που υπάρχουν εδώ,  το «i-note» διακρίθηκε στον πρώτο διαγωνισμό που διοργάνωσαν οι Παράξενες Μέρες το 2013 αλλά δεν ήταν στην έκδοση. Το «Γαμοπίλαφο» είχε δημοσιευθεί στην ηλεκτρονική στήλη της Lifo, you send it, ενώ τα «Χρεόγραφα» στην στήλη της στην ιστοσελίδα arts and the city. Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπει γραφτά της να τυπώνονται σε βιβλίο.

ΣΕΛΙΔΕΣ: 102

ΤΙΜΗ:  10 ευρώ

ISBN: 978-618-81144-4-9

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: strangeland

ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

                                                                      **

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ

Σνιφ

Άμα μεγαλώσω μπορεί να έχω ένα πύραυλο και να πηγαίνω όπου θέλω. Εμένα μπορεί να με έχουν φέρει εδωπέρα παλιά όταν ήμουνα πολύ μικρός και να μου είπανε κάτσε εδώ και θα έρθουμε να σε πάρουμε. Εγώ τώρα άμα έρθουν θα τους πω να πάρουμε και τη μαμά γιατί είναι η μαμά μου και δεν θέλω να πάω πουθενά χωρίς τη μαμά. Η μαμά θα θέλει και το μικρό γιατί μπορεί να κλαίει και θα τον πάρουμε κι αυτόν. Τη Μπέλα θα την αφήσουμε γιατί θα βρει έναν άντρα να παντρευτεί αλλιώς θα μείνει στο ράφι. Εγώ άμα έρθει ο πύραυλος θα μπορώ να πάρω όποιον θέλω, αλλά όχι πολλούς γιατί δεν χωράει. Ο μπαμπάς θα του πούμε να έρθει αλλά επειδή είναι η θέση του δεν μπορεί να έρθει και θα φωνάζει. Γιαυτό πρέπει να φύγουμε γρήγορα με τον πύραυλο γιατί θα στείλει το χωροφύλακα να μας βάλει όλους μέσα. Θα φύγουμε όταν είναι στο γραφείο και μετά θα τον πάρουμε τηλέφωνο και θα του πει η μαμά άμα θέλει να έρχεται να μας βλέπει αλλά να μη φωνάζει. Ο μπαμπάς θα θυμώσει και θα φωνάξει το χωροφύλακα και θα έρθει ο σπανομαρίας με το τζιπ να μας πιάσει αλλά εμείς θα προλάβουμε και θα φύγουμε.

-

Ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα του οποίου η ποίηση κρύβεται στην παιδικότητα, την αθωότητα και τη νοσταλγία του. Ο φαινομενικά απλός, αλλά και τόσο ουσιαστικός λόγος του ήρωα μάς ταξιδεύει στην Ελλάδα των τελευταίων 40 χρόνων. Πολιτικά, κοινωνικά, αθλητικά, καλλιτεχνικά γεγονότα άλλων εποχών περνούν μπροστά από τα μάτια του αναγνώστη με σπαρταριστά κωμικό τρόπο, ουσιαστικά δίνοντας μία ευφρόσυνη διάσταση σε ό,τι φάνταζε στα μάτια μας ως σπουδαίο και μοναδικό. Ένα βιβλίο βαθιά συγκινητικό, σχεδόν σπαρακτικό, που μας χαρίζει την αθωότητα μιας εποχής που έχει πια χαθεί.   Σπύρος Αραβανής, www.poiein.gr

Πέντε χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση κυκλοφορεί ξανά από τις Παράξενες Μέρες.

ΣΕΛΙΔΕΣ: 360

ΤΙΜΗ:  12 ευρώ

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: strangeland

ISBN: 978-618-81144-6-3

                                   **

Καλοκαίρι 2014
παράξενες μέρες στην Ελλάδα - 06

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΟΥΖΟΥΡΑΚΗ

Τον καιρό της Νοτιάς

Οι εκδόσεις Παράξενες Μέρες παρουσιάζουν ένα πολύ ξεχωριστό βιβλίο, «Τον καιρό της Νοτιάς» με την υπογραφή της Δέσποινας Μουζουράκη. Είναι μια λογοτεχνική αφήγηση και μαζί ένα χρονικό  μιας γυναίκας που γνωρίζει «από μέσα» την ζωή των ηρώων της ιστορίας της.  Η συγγραφέας που για χρόνια με τα κείμενα και τα ποιήματά της μας συντροφεύει, έρχεται τώρα να μας μιλήσει για καταστάσεις που γνωρίζει και να μας δείξει πόσο σημαντικό είναι να μην λυγίσουμε, να μην παραδοθούμε. Αυτό είναι ένα βιβλίο που μας βοηθάει να αντέξουμε και μας προσκαλεί να χαρούμε τη ζωή. Με μια φράση: Να μην τους κάνουμε το χατίρι.

Το μήνυμά της αυτό ξεκινάει μέσα από τις ιστορίες ανθρώπων που δοκιμάζονται περισσότερο αλλά πιστεύουμε πως θα βρει το δρόμο του σε κάθε ψυχή. Το νόημα είναι έτσι κι αλλιώς το ίδιο για όλους μας. Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει. Όσα εμπόδια κι αν βρούμε μπροστά μας. Να αντισταθούμε. Και ο έρωτας μέσα στις σελίδες του βιβλίου αυτού είναι μια μορφή αντίστασης.

Η Δέσποινα Μουζουράκη  ζει στα Χανιά. Είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο. Διηγήματα και ποιήματα της έχουν βραβευτεί σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ενώ με το κείμενό της «Σκλήρυνση κατά πλάκας σε πρώτο πρόσωπο» που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Eyelands ήταν ανάμεσα στα επτά υποψήφια για το καλύτερο Άρθρο του 2011 στην πρώτη διοργάνωση για τα ελληνικά βραβεία στο διαδίκτυο (e-awards).  Εδώ και αρκετά χρόνια δραστηριοποιείται στην Ομάδα Αυτοβοήθειας για την Σκλήρυνση κατά Πλάκας Νομού Χανίων. Έχει εργαστεί για μικρά χρονικά διαστήματα ως ζωγράφος,  υπάλληλος γραφείου,  βοηθός χημικού, εργάτρια σε βιοτεχνία κ.α. Το πρώτο της βιβλίο «Γιορτές και Σκόλες» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ταξιδευτής το 2008.

ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Δέσποινα Μουζουράκη

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: strangeland, η ζωγραφιά είναι από το σημειωματάριο της Δ. Μουζουράκη

ΣΕΛΙΔΕΣ: 132

ΤΙΜΗ:  10 ευρώ

ISBN:  978-618-81144-2-5

 **

Άνοιξη 2014
 παράξενες μέρες στην Ελλάδα -05

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ

                                                     Η πόλη πέρα απ’ το ποτάμι

Τα διηγήματα της συλλογής βρίσκονται κάπου ανάμεσα στη λογοτεχνία του φανταστικού και στον μαγικό ρεαλισμό. Κάπου ανάμεσα στους δύο αυτούς προορισμούς βρήκαν ένα παράδρομο και τον ακολούθησαν. Η αφορμή για να γραφτούν είναι η απορία: «πού θα έβρισκαν φωλιά τα ξωτικά σήμερα;» και «τι θα έκαναν με όλα αυτά τα περίεργα που έχουμε προσθέσει θέλοντας και μη στη ζωή μας;» Έτσι δημιουργήθηκαν ιστορίες με χάι τεκ νεράιδες, στοιχειά της μοναξιάς και άνεργους δράκους. Αλλά, η ουσία είναι πάντα η ίδια. Τα ξωτικά δεν θα πάψουν ποτέ να μας συντροφεύουν όσο και αν φαινομενικά ο κόσμος αλλάζει.

‘‘Εκεί μέσα τώρα έβλεπες χρώματα, πολλά χρώματα ρε φίλε, ήταν σαν σε όνειρο και πάλι ήταν και λίγο πραγματικότητα. Ήταν η πραγματικότητα όπως τη θες δηλαδή όνειρο εντελώς. Εκεί μέσα, φίλε, κρατούσε δεν ξέρω κι εγώ πόση ώρα το σκηνικό, μπορεί και μια ζωή ολόκληρη αν με καταλαβαίνεις, εκεί μέσα σε πιάνανε τα κλάματα με αυτά που έβλεπες αλλά δεν ντρεπόσουνα να βάλεις τα κλάματα όπως στην υπόλοιπη ζωή σου, την απέξω, εκεί μέσα έκλαιγες και δεν έτρεχε τίποτα, αλλά υπήρχε και φάση που πετούσες, πετούσες και έφευγες και μ’ ένα τρόπο κατέβαινες στη γη και παπ… έπαιρνες φόρα και ανέβαινες πάλι χωρίς προσπάθεια ψηλά και όπως πετούσες έβλεπες ανθρώπινες φατσούλες γύρω σου χαμογελαστές συνήθως, γιατί ήσουνα ευτυχισμένος ρε φίλε...’’

-

«Ο Γ.Π. με έναν λόγο άμεσο, ζωντανό, του οποίου η καταγωγή είναι η αμεσότητα του προφορικού λόγου, συνθέτει ένα σύγχρονο παλίμψηστο, σύντομων ιστοριών φαντασίας, με πρόσωπα, όντα, ήχους, οσμές, χρώματα, που αποδεικνύουν την ωραιότητα της φανταστικής λογοτεχνίας, όταν ο λειτουργός της γνωρίζει πώς να αξιοποιήσει τους κώδικές της».    Μάκης Πανώριος, Bookpress

-

Γρηγόρης Παπαδογιάννης

Γεννήθηκε το 1961 στα Χανιά. Σπούδασε νομικά, δημοσιογραφία και σκηνοθεσία κινηματογράφου. Εργάστηκε σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνο και τηλεόραση ως αθλητικός συντάκτης αρχικά και στη συνέχεια ως αρθρογράφος και επιμελητής κειμένων. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη μετάφραση λογοτεχνικών βιβλίων και συνεργάστηκε με αρκετούς εκδοτικούς οίκους.  Έχει  τιμηθεί με τρία κρατικά βραβεία συγγραφής θεατρικού έργου.Έχει σκηνοθετήσει δύο ταινίες μικρού μήκους ενώ εργάστηκε και ως βοηθός στον κινηματογράφο και το θέατρο. Από το 2010 διαχειρίζεται την ιστοσελίδα www.eyelands.gr

Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: «Στον Ύψιστο, ενταύθα», κόμικ, 1988 (ΑΣΕ) «Οι καταστάσεις», θεατρικό έργο, (1992) «Σνιφ», μυθιστόρημα, δεύτερη έκδοση,  (2008) και «52 eyelands», ταξιδιωτικός οδηγός για τα ελληνικά νησιά, αγγλόφωνη έκδοση, strangedaysbooks, (2013)

Η πόλη πέρα απ’ το ποτάμι

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Γρηγόρης Παπαδογιάννης

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ: strangeland

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: πίνακας της Κατερίνας Δραμιτινού

ΣΕΙΡΑ: Παράξενες Μέρες στην Ελλάδα  -05

ISBN:  978-618-80905-7-6

ΣΕΛΙΔΕΣ: 106

ΤΙΜΗ:    10 ευρώ

                                               *

Φθινόπωρο 2013 - παράξενες μέρες στην Ελλάδα

Οι εκδόσεις Παράξενες Μέρες παρουσιάζουν τους πρώτους συγγραφείς της σειράς «Παράξενες Μέρες στην Ελλάδα». Παρουσιάζουμε τέσσερις νέους Έλληνες συγγραφείς που έχουν ήδη δώσει δείγματα της γραφής τους και τώρα κάνουν μέσα από τις εκδόσεις μας το επόμενο βήμα. Πρόκειται για τέσσερα βιβλία εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, που πιστεύουμε ότι εκφράζουν με ιδανικό τρόπο τη δική μας επιθυμία να προσφέρουμε κάτι διαφορετικό στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία και την επιθυμία του αναγνώστη να διαβάσει βιβλία που εκφράζουν αυτές ακριβώς τις Παράξενες Μέρες που ζούμε.

Παρουσιάζουμε λοιπόν:

Τη συλλογή διηγημάτων του Αλέξανδρου Βαναργιώτη: Η θεωρία των χαρταετών

Το μυθιστόρημα της Μηλέβας Αναστασιάδου: Όμορφες Μέρες

Το αφήγημα της Άννας Κοκκινίδου: Συνομιλώντας

& τις παράδοξες ιστορίες της Αντριάνας Μίνου: Παιδικά Νουάρ

                                                       

*

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΑΝΑΡΓΙΩΤΗΣ - Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΧΑΡΤΑΕΤΩΝ

Κατεβαίνουμε ξανά και ξανά στο ποτάμι. Σαν τα νερά του κάποτε ορμητική η ζωή μας αναζήτησε τη θάλασσα. Σαν τα νερά του περνούν από μπροστά μας οι φίλοι και οι δικοί μας, τα τραγούδια που μας άρεσαν, τα καλοκαίρια που περιμέναμε. Μια υ­γρα­σί­α ξε­στρα­τί­ζει α­πό τους δρό­μους των μα­τι­ών μας για να ε­νω­θεί με την υ­γρα­σί­α της πό­λης. Μνήμες, αισθήματα μας κατακλύζουν. Σαν φυ­σα­λί­δες νε­ρού που κο­χλά­ζει α­νε­βαί­νουν στην ε­πι­φά­νεια και σπά­νε ήχοι και ει­κό­νες του χθες…  Μια αί­σθη­ση α­πώ­λειας και ο­δύ­νης μέ­σα μας. Α­που­σιά­ζουν οι οι­κεί­ες, α­γα­πη­μέ­νες μορ­φές. Πο­τέ τό­σο ά­γνω­στος κό­σμος, πο­τέ τό­σο ξέ­νη η πό­λη…

Ιστορίες απλές, οικείες, γραμμένες με τρυφερότητα και νοσταλγία αλλά και κάποιες που ανήκουν στο χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας. Ιστορίες της «διπλανής πόρτας», γνώριμες και γι’ αυτό οικείες αλλά ταυτόχρονα εντελώς διαφορετικές από τις συνηθισμένες «νοσταλγικές» αφηγήσεις μέσα από την εντελώς ιδιότυπη γραφή ενός σύγχρονου συγγραφέα: Κάποιος που επιστρέφει μετά από χρόνια σε μια πόλη αλλαγμένη και προσπαθεί να πιάσει το νήμα της επανασύνδεσης, ένας παραμυθάς και σινεφίλ θείος, μια γειτόνισσα που γράφει στίχους δίχως να το ξέρει κανείς, ηλικιωμένοι που παλεύουν με τις απώλειες και τη μνήμη, παιδιά που τα ωριμάζει ο πόλεμος, εμμονές και φετίχ, στοιχειωμένα σπίτια και έρημες πόλεις, έρωτες, χαρταετοί, σχολεία που κλείνουν, αποτελούν την πρώτη ύλη των διηγημάτων. Όλα αυτά δηλαδή τα συνηθισμένα και καθημερινά, τα σπουδαία όμως, που ακολουθούν σαν ίσκιοι τους ανθρώπους στη μεγάλη λιτανεία της ζωής.

           Τα χρόνια των χαρταετών, όπως ονομάζω την περίοδο από τότε που πρωτοείδα χαρταετό έως σήμερα, πολλοί χαρταετοί δεν ανέβηκαν ποτέ ή τσακίστηκαν στο πρώτο πέταγμά τους από κακούς χειρισμούς του ιδιοκτήτη τους. Άλλοι μπλέχτηκαν σε καλώδια ή κλαδιά κι αφέθηκαν εκεί να τους κουρελιάζει ο άνεμος. Πάντα θαύμαζα εκείνους που με αυτοθυσία προσπαθούσαν να ξεμπλέξουν τους αετούς τους…

Ο Αλέξανδρος Βαναργιώτης γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας το 1966. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Μέση Δημόσια Εκπαίδευση. Διηγήματα ή ποιήματα του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά "Πλανόδιον", "Μπιλιέτο", "Εντευκτήριο", "Οροπέδιο", "Πανδώρα", "Κηρήθρες", "Εμβόλιμον", “Γραφή”, “Μανδραγόρας” και "Ραπόρτο". Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο το 2009 με τίτλο «Διηγήματα για το τέλος της μέρας», εκδόσεις λογείον.

Η θεωρία των χαρταετών

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αλέξανδρος Βαναργιώτης

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γρηγόρης Παπαδογιάννης &  strangeland

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: Πίνακας, της εικαστικού Μαρίας Καραχρήστου

ΣΕΙΡΑ: Παράξενες Μέρες στην ελλάδα -01

ΣΕΛΙΔΕΣ: 148

ΣΧΗΜΑ: 14,8Χ 21

ISBN  978-618-80905-0-7

--

*

ΜΗΛΕΒΑ ΑΝΑΣΤΑΔΙΑΔΟΥ - ΟΜΟΡΦΕΣ ΜΕΡΕΣ

Το ερώτημα παραμένει: Eμείς διαλέξαμε τη μουσική ή η μουσική εμάς; Kι επεκτείνεται ακόμα παραπέρα: Εμείς διαλέξαμε τη ζωή μας ή η ζωή μας εμάς;

Άλλοτε πάλι σκέφτομαι ότι μπορεί να είμαστε και από τους τυχερούς. Από τους πιο προετοιμασμένους δηλαδή. Γιατί, χωρίς να γνωρίζουμε πολλά, καθαρά από ένστικτο δηλαδή, είχαμε όλοι την υποψία ότι αυτό το τρελό πάρτι που ήθελε τη ζωή να παραείναι μικρή, οπότε έπρεπε να είναι οπωσδήποτε και γιορτινή, γρήγορα θα τέλειωνε. Όλα τα φανταχτερά μας φαίνονταν από την αρχή απάτη και σ' αυτό τουλάχιστον δεν πέσαμε έξω. Αντιθέτως, κατά κάποιον τρόπο, δικαιωθήκαμε κιόλας. Μπορεί δηλαδή να μην είμαστε ανάμεσα σ' αυτούς που υπομονετικά περιμένουν το τέλος, αλλά τουλάχιστον δεν ανήκουμε σ' αυτούς τους δυο την ημέρα, σύμφωνα με τις στατιστικές, που αυτοκτονούν, γιατί πέφτουν από τα σύννεφα.

Μια παρέα που μεγαλώνει. Μια εποχή που τελειώνει. Ο Τάσος, ο Νίκος κι η Μαρία, ο Πέτρος και η Άννα, ο Άλεξ, η Αλίκη… ζουν όλοι μαζί σε ένα σπίτι που ονομάζουν κρησφύγετο, σε μια εποχή που η φιλία είναι ακόμα σημαντική. Επιθυμούν να ζήσουν διαφορετικά, χωρίς όμως να έχουν ορίσει την έννοια του «διαφορετικού». Μοιράζονται τα πάντα, την μουσική, τα λεφτά, τις δουλειές. Ερωτεύονται, αγαπάνε, κι όταν έρχεται ένα παιδί στην παρέα, όλοι  ενθουσιάζονται. Στην πορεία καταλαβαίνουν ότι όταν προσπαθείς να βαδίσεις διαφορετικά, ο βηματισμός των άλλων μπορεί να σε καταπιεί, χωρίς να το καταλάβεις. Πόσο προετοιμασμένοι είναι στ' αλήθεια για τον νέο κόσμο; Ποιο αβέβαιο μέλλον τους περιμένει μετά; Οι “όμορφες μέρες” απαιτούν να μην σταματήσεις ποτέ να σκέφτεσαι και να αμφισβητείς τα πάντα.           

“Αν κρατήσω την αναπνοή μου μέχρι να μπουν στο σπίτι, θα είναι για πάντα μαζί” σκέφτηκα, και πήρα μια βαθιά ανάσα. Μετά την αποτυχία μου με τον Τάσο, εστίασα σε μεγάλο βαθμό στην επιτυχία των άλλων. Για τον Πέτρο και την Άννα δεν είχα πια καμιά αμφιβολία ότι μπορούν να αντέξουν τα πάντα. Έμενε λοιπόν να τακτοποιηθούν τα Ηλιοπουλάκια ξανά.

Δεν άντεξα δυστυχώς να κρατήσω την αναπνοή μου όσο χρειαζόταν και λίγο πριν γυρίσει το κλειδί, ξεφύσηξα δυνατά. Δεν θα μάθω ποτέ αν ο Νίκος γύρισε χωρίς τη Μαρία, επειδή εγώ δεν μπόρεσα να κρατήσω την ανάσα μου λίγα δευτερόλεπτα παραπάνω…»

Μια μεγάλη παρέα, μια ολόκληρη εποχή, με τις όμορφες μέρες της, τις ελπίδες που έμειναν ζωντανές και τα όνειρα που χάθηκαν σε κάποια στροφή του δρόμου προς την "ωριμότητα". Οι όμορφες μέρες, οι θλιμμένες μέρες, οι παράξενες μέρες. Είναι οι δικές μας μέρες, μέσα από την αφήγηση μιας συγγραφέως που ρίχνει μια ματιά στο πρόσφατο παρελθόν αλλά αφηγείται με γραφή που ανήκει σίγουρα στο μέλλον της ελληνικής λογοτεχνίας.

H Μηλέβα Αναστασιάδου γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα. Είναι γιατρός (νευρολόγος) και τώρα τελευταία γράφει ιστορίες. Το πρώτο της μυθιστόρημα “Τσίχλες και νεραϊδόσκονη” έλαβε έπαινο από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών τον Φεβρουάριο του 2012. Tο διήγημά της “Άπολη” διακρίθηκε στον διαγωνισμό των εκδόσεων Ars Nocturna, ενώ δύο ακόμα διηγήματά της έχουν διακριθεί και δημοσιευθεί σε ανθολογίες ("Μια αναπάντεχη συνάντηση" -www.eyelands.gr, "Θόρυβος" - Εκδόσεις: Συμπαντικές Διαδρομές). Όταν έχει χρόνο διηγείται τις περιπέτειές από την φανταστική χώρα της Χαπιλάνδης (happiland.wordpress.com)

Όμορφες μέρες

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μηλέβα Αναστασιάδου

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γρηγόρης Παπαδογιάννης &  strangeland

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: Πίνακας της Κατερίνας Δραμιτινού από την ενότητα

I am not accumulating indulgence

ΣΕΙΡΑ: Παράξενες Μέρες στην ελλάδα -02

ΣΕΛΙΔΕΣ: 152

ΣΧΗΜΑ: 14,8Χ 21

ISBN 978-618-80905-2-1

--

*

ΑΝΝΑ ΚΟΚΚΙΝΙΔΟΥ - ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ

Δε μπορώ να απαντήσω στα μηνύματά μου στο ίντερνετ. Συνήθως βάζω  κλασική μουσική και κοιτάω τα κλασικά πορνό στο διαδίκτυο. Όταν αυτοϊκανοποιούμαι μερικές φορές κλαίω γιατί μου λείπει η ανθρώπινη παρουσία. Συνδυάζω τις πιο ρομαντικές μελωδίες με τα πιο σκληρά πορνό και φέρνω σε ένα γρήγορο και ευτυχισμένο διαδικαστικό πέρας  τους μοναχικούς μου σεξουαλικούς περιπάτους. Επενδύω δε τις πιο τρυφερές στιγμές με σκληρή μουσική και ενθουσιάζομαι με την συνύπαρξη αντιφατικών στοιχείων. Πάντα μου άρεσε αυτό.

Προσπαθώ να μη σε θυμάμαι καθόλου γιατί η μεγαλύτερη τραγωδία μας ήταν, στο ξανάπα, το πώς αγγίξαμε την πιθανότητα της ευτυχίας. Όσο πιο εφικτή φαίνεται να είναι η πιθανότητα μιας ευτυχισμένης συνύπαρξης, τόσο πιο σπαρακτική είναι η απώλεια.

Επειδή συχνά θυμάμαι το άγγιγμά σου, και τη βραδύτητα που επινοήσαμε για να χαρούμε πιο πολύ το άγγιγμα και τα φιλιά μας, μια βραδύτητα που για μένα σημαίνει έρωτα, έπαψα να αναλώνω τη ζωτική μου ενέργεια σε άδοξα κορμιά που με τίποτα δε μπορούν να μου δημιουργήσουν έναν οποιονδήποτε μύθο

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να φανεί αντάξιο του τίτλου του. Στις σελίδες του, δύο πρόσωπα προσπαθούν να συνομιλήσουν. Δεν γνωρίζουμε τα ονόματά τους, ούτε το φύλο τους, σημασία στο βιβλίο έχει η προσπάθεια ουσιαστικού διαλόγου.

Και έτσι πλέκονται, στην αρχή, δύο παράλληλοι μονόλογοι, που συγκρούονται, διαπλέκονται και ξιφομαχούν, έρχονται κοντά και απομακρύνονται. Αποσπάσματα ζωής, δύο κοντινές μα και απομακρυσμένες κοσμοθεωρίες και κυρίως δύο άνθρωποι που αρθρώνουν φωναχτά την ανάγκη τους: «θέλω τον ιδανικό συνομιλητή μου», «θέλω να μοιραστώ τον κόσμο με σένα». Ενδιάμεσα, όμως, οι λέξεις μένουν «άσφαιρες», τα νοήματα μετέωρα, ενώ  ο ένας φωνάζει στον άλλον να τον ακούσει και ενώ ο μονόλογος προσπαθεί να γίνει διάλογος και η συνομιλία συνάντηση.

Εν τέλει, αυτή η προσπάθεια συνομιλίας, που διέπει το «Συνομιλώντας» είναι μια προσπάθεια έρωτα –ως προνομιακής μορφής συνομιλίας- ανάμεσα στα δύο πρόσωπα αλλά και η ανάγκη να βρει κανείς στη ζωή συνομιλητές και συνοδοιπόρους. Και το στοίχημα για τους ήρωες  του βιβλίου είναι αν θα τα καταφέρουν
                                                                       Άννα Κοκκινίδου

--

Η Άννα Κοκκινίδου διαβάζει πολύ, γράφει και μεταφράζει για να ζει, καπνίζει ελάχιστα και πίνει πολλούς καφέδες.  Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε στο πανεπιστήμιο της πόλης, νομική, αγγλική και γαλλική φιλολογία και έκανε μεταπτυχιακό στη μετάφραση στην Κέρκυρα. Εργάζεται, εδώ και χρόνια, στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας (ΚΕΓ). Το Συνομιλώντας είναι το δεύτερο έργο της που εκδίδεται. Το συνέγραψε, το 2010, στη Θεσσαλονίκη. Στο έργο αυτό η συγγραφέας προσπαθεί να προβάλλει την εγγενή ανάγκη του κάθε ανθρώπου για μια πραγματική συνομιλία και γι’ αυτό δεν ονοματίζει τα πρόσωπα των ηρώων, ενώ δεν δηλώνει πουθενά το φύλο τους.

**

ΑΝΤΡΙΑΝΑ ΜΙΝΟΥ

ΠΑΙΔΙΚΑ ΝΟΥΑΡ

Παράδοξα, αστεία, τρυφερά, ανατρεπτικά, αθυρόστομα, θλιμμένα, κυνικά, ρομαντικά, προκλητικά… Τα Παιδικά Νουάρ είναι πολλές ιστορίες και μία ιστορία μόνο. Είναι πολλά αφηγηματικά στυλ και μόνο ένα, εντελώς ξεχωριστό. Τα Παιδικά Νουάρ μπορεί να είναι παιδικές ιστορίες που γράφτηκαν μόνο για μεγάλους, μπορεί να είναι ιστορίες εντελώς ακατάλληλες για μεγάλους. Αλλά ένα είναι σίγουρο:

Τα Παδικά Νουάρ δεν μοιάζουν με τίποτε άλλο που έχετε διαβάσει ως τώρα!

«Το επόμενο πρωί, η δεσποινίς Περσεφόνη πήγε στο πάρκο (πάλι) και της συνέβη κάτι πολύ απροσδόκητο. Την απήγαγαν. Όχι ο κύριος Πλούτωνας. Κάποιος άλλος την είχε απαγάγει, ο κύριος Θερμόκυκλος. Ήταν ένας επιστήμων που έκανε πειράματα πάνω στην ικανότητα να ξεσυνηθίζουμε τους άλλους για κανέναν ιδιαίτερο λόγο και πάνω στην τεχνολογία των τηλεχειριζόμενων τραυμάτων. Φορούσε ημίψηλο κάτω απ’ το οποίο έκρυβε το κατοικίδιό του, έναν ντροπαλό ιχνεύμονα τσέπης που τρεφόταν με ελιές και καμαμπέρ. Κυκλοφορούσε πάνω σ’ ενα ποδήλατο με φλεγόμενες ρόδες και όταν τα κορίτσια τον έβλεπαν να περνά του πετούσαν μαχαίρια. Μα πάντα αστοχούσαν. Μιλούσε μόνο στον ύπνο του και έλεγε μόνο τρεις λέξεις «Αλυσιδωτή» (αντί για «ερωτευμένος»), «Αντίδραση» (αντί για «παράλυση») και «Πολυμεράσης» (αντί για «περιπεπλεγμένο»). Όταν τον είδε η δεσποινίς Περσεφόνη δεν μπορούσε να σταματήσει να φαντάζεται τους ώμους της μέσα στις παλάμες του.

Ο κύριος Θερμόκυκλος την πήρε στην αγκαλιά του και πρώτα την αποδιάταξε (αν και ήταν ήδη αρκετά αποδιατεταγμένη). Ύστερα την προσάρμοσε (αν και οι δυο μικροσκοπικοί δράκοι μέσα στα μάτια του την έκαναν να λιώνει). Και τέλος, την επιμήκυνε. Τώρα η δεσποινίς Περσεφόνη απλώνεται στους ουρανούς και μια αλληλουχία από σύννεφα της γαργαλά τις πατούσες. Και ο κύριος Θερμόκυκλος αποκοιμιέται ακούγοντας το γέλιο της…»

Η συλλογή αποτελείται από ιστορίες όπου πειραματίζομαι με το στυλ του film noir. Όλα τα διηγήματα κινούνται γύρω από τον άξονα του «ζεύγους», και τα κλισέ του ρομαντικού/κινηματογραφικού έρωτα, εξαντλώντας, αποδομώντας και ξανασυναρμολογώντας τα με απροσδόκητους τρόπους. Το ύφος ισορροπεί ανάμεσα στο (συχνά μαύρο) χιούμορ και έναν λυρισμό αστικής ανίας, ενώ η ατμόσφαιρα ανακατεύει το σουρεαλισμό με ένα είδος υπολογιστικής ψυχρότητας. Σε όλες τις ιστορίες, οι πρωταγωνιστές βιώνουν την ταυτότητά τους μέσα στο πλαίσιο ενός (πραγματικού ή φανταστικού) "ζεύγους", και με αθωότητα, απόγνωση, αυτοεγκατάλειψη, καχυποψία, τρόμο (και άλλα πολλά) προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τον απέναντι αλλά κυρίως με τον ίδιο τον εαυτό τους σε κατάσταση έρωτα.

- Αντριάνα Μίνου

Η Αντριάνα Μίνου γεννήθηκε το 1982, ασχολείται με τη λογοτεχνία από μικρή ηλικία και έχει βραβευθεί σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς (ΤΕΧΝΗ – Κούρος Ευρωπού, Νέα Κίνηση Λογoτεχνών, Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών κ.α.). Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Εντευκτήριο και Δέλεαρ, καθώς και στην ποιητική ανθολογία των εκδόσεων Μανδραγόρας, Γεωμετρία μιας Αθέατης Γενιάς (2002), στο συλλογικό e-book, Tweet-stories (2012) και στο Αγγλικό λογοτεχνικό περιοδικό, Rattle Journal (τεύχος iv, 2013). Το διήγημά της, Zythos, έχει συμπεριληφθεί στην ανθολογία, A six-pack of stories, που εκδόθηκε στην Αμερική (Story Brewhouse, 2012). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης (ΠΑ.ΜΑΚ., 2003). Από το 2004 ζει και εργάζεται ως μουσικός στο Λονδίνο. Εκεί ολοκλήρωσε σπουδές MA Performing Arts (Middlesex University, 2005) και PhD Piano Performance Practice (Goldsmiths, University of London, 2010) με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει συμμετάσχει σε διαφόρων ειδών συναυλίες και παραστάσεις ως πιανίστα, συνθέτης, performer, συγγραφέας, σεναριογράφος, λιμπρετίστα, στιχουργός και σκηνοθέτης σε Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία, Γαλλία, Ελβετία, Ινδία, Νορβηγία, Βουλγαρία, Γερμανία, Βόρεια Ιρλανδία κ.α. Είναι ενεργό ιδρυτικό μέλος των μουσικών συνόλων Vladimir & Estragon Piano Duo και Oiseaux Bizarres Ensemble.

http://andrianette.blogspot.co.uk/

Συνομιλώντας

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Άννα Κοκκινίδου

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γρηγόρης Παπαδογιάννης &  strangeland

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: Πίνακας Κατερίνας Δραματινού, από την ενότητα:

I have more desire to see than to say

ΣΕΙΡΑ: Παράξενες Μέρες στην ελλάδα -03

ΣΕΛΙΔΕΣ: 104

ΣΧΗΜΑ: 14,8Χ 21

ISBN: 978-618-80905-3-8

Παιδικά Νουάρ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αντριάνα Μίνου

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γρηγόρης Παπαδογιάννης &  strangeland

ΕΞΩΦΥΛΛΟ: Σχέδιο της Αντριάνας Μίνου

ΣΕΙΡΑ: Παράξενες Μέρες στην ελλάδα -04

ΣΕΛΙΔΕΣ: 110

ΣΧΗΜΑ: 14,8Χ 21

ISBN 978-618-80905-1-4

  

***

Επικοινωνία: Σουλίου 5, Ρέθυμνο, 74100, τηλ.: 2831058763

email:  info@paraxenesmeres.gr

www.paraxenesmeres.gr

www.strangedaysbooks.gr

www.facebook.com/STRANGEDAYSBOOKS